Αρχική Σελίδα

Η θεωρία της βυθισμένης Αιγηίδος - Σελίδα 2

Ας δούμε λοιπόν σε πολύ γενικές γραμμές ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν την ινδοευρωπαϊκή θεωρία αμφισβητήσιμη.

Στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο που περιβάλλει το Αιγαίο, έχει βρεθεί πληθώρα αρχαιολογικών στοιχείων εξαιρετικά παλαιών, που ανήκουν σε λαούς που έχουν δράσει με διακριτή πολιτισμική και γλωσσική ταυτότητα, και με συγκεκριμένες ονομασίες καταγεγραμμένες σε αρχαίες πηγές.

Θα έπρεπε συνεπώς να είχαν ήδη βρεθεί και κάποια χειροπιαστά αρχαιολογικά ευρήματα κοινής ΙΕ τεχνοτροπίας προερχόμενα και από έναν τόσο σημαντικό λαό που υποθετικά μίλησε την πρωτο-ΙΕ γλώσσα, μια και χρονικά τοποθετούν ότι έδρασε κατά την ίδια ή ακόμη και μεταγενέστερη εποχή με αυτήν που αντιστοιχεί σε υπάρχοντα ευρήματα άλλων λαών.

Αυτονόητο είναι ότι ένας τέτοιος λαός για να ήταν σε θέση να επηρεάσει τις γλώσσες τόσων πολλών και διαφόρων μεταξύ τους λαών, θα έπρεπε -εάν είχε ποτέ υπάρξει- να παρουσίαζε κατά την περίοδο της μεγαλύτερης ακμής του, λίγο πριν την υποθετική αυτή εξάπλωση προς νότο, κάποιες προϋποθέσεις με τα εξής τουλάχιστον χαρακτηριστικά :

1) Να κατείχε μια σχετικά εκτεταμένη γεωγραφική περιοχή,

2) Να διέθετε ένα σημαντικό πληθυσμό από άποψη αριθμών,

3) Να διατηρούσε μια ισχυρή πολιτισμική και γλωσσική συνοχή, όσο και μια αξιομνημόνευτη ονομασία.

Με τα παραπάνω δεδομένα και σύμφωνα με το μοντέλο της γνωστής θεωρίας, αν η εξάπλωση της πρωτογλώσσας είχε ξεκινήσει από κάποιο κεντρικό πυρήνα όπως προτείνουν, θα είχαμε την δυνατότητα να παρατηρήσουμε μαζί με την αργή επέκταση του λαού αυτού για εκμεταλλεύσιμα εδάφη, και μια παράλληλη διακτίνωση αμοιβαία κατανοητών γλωσσών, κατά το πρότυπο π.χ. των σλαβικών γλωσσών, διότι προφανώς η αργή επέκταση θα προσέφερε και τον αντίστοιχο χρόνο για την απρόσκοπτη μετάδοση της ίδιας της γλώσσας τους.

Το διάγραμμα εξέλιξης της ΠΙΕ γλώσσας δηλαδή, αν έτσι είχαν τα πράγματα, θα παρουσίαζε μια γραμμική, προβλέψιμη και σε γενικές γραμμές ομαλή εξελικτική πορεία στον χρόνο, όπως σχηματικά βλέπουμε στον επόμενο πίνακα :

 

Όμως ένα τέτοιου είδους φαινόμενο δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στην έκταση που ομιλούνται οι ‘ινδοευρωπαϊκές' γλώσσες, ούτε καν γύρω από τον Ελλαδικό χώρο. Π.χ περιέργως δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ κατά τη διάρκεια των ιστορικών χρόνων, οποιαδήποτε αρχαϊκά γλωσσικά κατάλοιπα ελληνικής προέλευσης στην βαλκανική, βορείως του ελλαδικού χώρου, ενώ αντιθέτως υπάρχουν στα Σανσκριτικά, στα βόρεια της Ινδίας, μια απόσταση τριάντα και πλέον φορές μεγαλύτερη !

Με δεδομένο λοιπόν ένα τόσο εκτεταμένο γεωγραφικό χώρο κάλυψης, το μοντέλο εξάπλωσης των γλωσσικών συγγενειών που ζητάμε θα πρέπει να είναι εντελώς διαφορετικό, ενώ η προγονική κοιτίδα θα πρέπει να αναζητηθεί σε έναν χώρο, με κάποιες γεωγραφικές ιδιαιτερότητες που να υποδεικνύουν δύο τουλάχιστον ειδών διαφορετικές αιτίες, σχετικές όμως και οι δύο με το υδάτινο στοιχείο :

Αφ' ενός μεν μια απότομη και εσπευσμένη διασπορά του προγονικού λαού προς όλες σχεδόν τις κατευθύνσεις -όπως π.χ καταδεικνύουν τα ίχνη της φυσικής καταστροφής που επέφερε ο κατακλυσμός του Αιγαίου- και αφ΄ετέρου η κοιτίδα αυτή θα έπρεπε λογικά να βρίσκεται κοντά στην θάλασσα και να κατοικείται από έναν λαό με πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες θαλάσσιας μετακίνησης συγκριτικά με τους γειτονικούς του λαούς.

Είναι φυσικό να θεωρήσουμε τις δύο παραπάνω περιπτώσεις, ως τις αμέσως πιθανότερες για την ερμηνεία της ασύμμετρης εξάπλωσης των γλωσσικών συγγενειών, με δεδομένα τα μέσα μεταφοράς και τις περιορισμένες δυνατότητες μαζικής μετακίνησης των λαών την προϊστορική εποχή, έχοντας αποκλείσει την επίγεια ομαλή εξάπλωση ως μη δυναμένη να καλύψει εξ΄ολοκλήρου τις τεράστιες αποστάσεις που απέχουν λαοί, οι γλώσσες των οποίων έχουν χαρακτηρισθεί "ινδοευρωπαϊκές". (Από την Ισλανδία μέχρι τον κόλπο της Βεγγάλης, και από την Σιβηρία μέχρι την Ιβηρική )

Είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι στον χώρο του Αιγαίου, έχουν βρεθεί τα αρχαιότερα ίχνη ναυσιπλοΐας στον κόσμο ! Μάλιστα σχετικά πρόσφατα, τον Νοέμβριο του 2005, ο Δρ. A.J.Ammerman του πανεπιστημίου Colgate της Νέα Υόρκης βρήκε στη θέση Νησί της Κύπρου ίχνη που απέδωσαν την εξής πολύ σημαντική διαπίστωση : Ότι από το 10.000 π.Χ. έχουμε αποδείξεις για την δυνατότητα των κατοίκων του Αιγαίου για μεγάλα αλιευτικά ταξίδια 80 με 160 χιλιόμετρων ημερησίως. Τα ίχνη αυτά είναι ένα μικρό μέρος από τα πάμπολλα που έχουν ήδη βρεθεί διάσπαρτα στο Αιγαίο.

• < Προηγούμενο